Gözlerin kal
Elin elimi kavradı , başım omzuna düştü
Damlalarım sana doğru aktı
Ayrılık dedik
Son dedik ama sonun sonsuzluğu değil
Sonsuzluğun başlangıcı dedik
Umut tohumu atıp yeşerttik kalbimizde
Sadece ikimizin olan..
Arkamızı döndük ama
Gözler kaldı arkada
ayıramadık uzak tutamadık birbirimizden..
Başımı kaldırdım avuçlarına döktüm damlalarımı..
Son yaşlarım da dindi
ufak bir öpücük kondurdum dudağına
son kez baktım gözlerine
döndüm arkamı..
Birden ikimizde kendi hayatlarımızı gördük
merdivenlerin başındaki ışıkta..
bizi çağıran kendine ..bıraktık kendimizi ışığa zor olsa da
gözümüzdeki en son damlayla..
15.02.2010
